Het hoofd en hart van Gerhardt Heusinkveld zijn een onuitputtelijke bron van ideeën en creatie. Van collages tot muziek. Van kinderverhalen tot soundscapes. Inmiddels brengt hij als autonoom kunstenaar zijn kunst en muziek uit via Gerries Imaginarium.
(Foto’s: Frits de Beer)
Bovenkamer
Begin dit jaar vindt Gerhardt nog iets in zijn bovenkamer dat na zeven jaar klaar is om tot een einde te brengen. Een album dat door persoonlijke en zakelijke tegenslagen nooit is uitgebracht. Tot begin november. Dat album Into The Ballroom is van de band Alakazam. Gerhardt & Alakazam maken muziek met een flinke dosis vintage vibes, crooner boogie, rock ‘n’ roll noir.
Gammele geschiedenis
Aan dit album gaat een behoorlijk geschiedenis vooraf. ,,Into The Ballroom zou het vervolg worden op het succesvolle fifties geïnspireerde met ‘doowop groep’ ingezongen What Lovers Do. Alleen; alles maar dan ook alles ging mis! Tegen beter weten in werden er nog wat singles uitgebracht. Toen was het op. Sindsdien lag het album vanaf 2018 op de plank. Into The Ballroom is voor mij niet alleen een album, maar een manier om te overleven, namelijk: maken. Een betovering in de kunsten. Voor mezelf. Voor de mensen. Een weg om gebrokenheid om te zetten in kunst en schoonheid. Elk nummer draagt een deel van dat proces: spanning, hoop, waanzin, fluweel en vuur. Ik ben er nog steeds. Muzikaal kruid dat altijd ergens licht vindt om te blijven existeren en groeien. En als de liedjes ook maar iets voor jou kunnen betekenen, dan was het allemaal—elke piek, elke val—de moeite waard”, vertelt Gerhardt. Vooral met de uitspraak ‘muzikaal kruid dat ergens licht vindt om te blijven existeren en groeien’ lijkt Gerhardt iets te zeggen wat hij een aantal dagen in de week doet en dat is het vak van hovenier bedrijven.
Boogie Nights
Het heeft dan wellicht zeven jaar geduurd, maar het resultaat mag er zijn. Het album is een muzikale reis naar een tijdperk waarin je je waant in de jaren die ver achter je liggen. Hoewel? Openingsnummer Invite Only klinkt als een stonede James Bond meets David Bowie, beschoten door Nick Cave. Flash! Bam! Alakazam! roept beelden op van een Quentin Tarantino film terwijl je een rokerige ruimte betreedt waar een band (compleet met vetkuiven) in het duister staat te spelen en elk moment de pleuris uit kan breken. Het album is een tijdmachine ten top.
Hitsig en vreemd
Vintage crooner boogie, rock ‘n’ roll, ranzig slepende blues, met het geluid dat Gerhardt en Alakamzam op Into The Ballroom laten horen, waan je je zonder moeite in het mystieke en duistere deel van de jaren vijftig. Dog In Heat is een hitsige tekst op een opzwepende beat, een song waar je vrolijk van wordt. Gerhardt zijn croonerkwaliteiten komen perfect tot zijn recht op In The Mood. Het vreemd cinematografische Living With Defeat is bijna een nieuw soort genre muziek op zich.
Soundtrack
Into The Ballroom kan zo als een soundtrack bij een film worden gebruikt. De vraag is alleen in welke film? Begin januari komt de laatste single van het album uit en het bijbehorende hard boiled kortverhaal over die bizarre nacht in het exacte midden van de jaren vijftig.